คำกล่าวที่ว่า ....
“เศรษฐีดื่มน้ำจากขันทองคำ กับชาวนาดื่มน้ำจากกะลามะพร้าว
… พวกเขาก็สามารถมีความสุขได้เท่ากัน”
เป็นอุปมาที่ทรงพลัง ซึ่งมุ่งเน้นไปที่ แก่นแท้ของความสุข ที่มิได้ขึ้นอยู่กับวัตถุภายนอกเลย
- ขันทองคำ คือ สัญลักษณ์ของความมั่งคั่ง ความหรูหรา และสถานะทางสังคมที่สูงส่ง
- กะลามะพร้าว คือ สัญลักษณ์ของความเรียบง่าย ความพอเพียง และการใช้ชีวิตแบบติดดิน
- น้ำ คือตัวแทนของปัจจัยพื้นฐานที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต หรือเปรียบได้กับ ความสุขที่แท้จริง ที่ทุกคนแสวงหา
ภาชนะทองคำ ไม่ได้ทำให้น้ำหวานขึ้น และกะลามะพร้าวก็ไม่ได้ทำให้รสชาติด้อยลง ความต่างทางวัตถุไม่ใช่ตัววัดความสุข ความสุขเกิดขึ้นเมื่อใจสงบ พอใจ และไม่ถูกเปรียบเทียบกลืนกิน
💖 หัวใจของคำกล่าวนี้จึงอยู่ที่ว่า...
“ความสุขไม่ใช่ผลลัพธ์ของวัตถุ แต่เป็นผลลัพธ์ของใจที่รู้จักพอ”
- เศรษฐี อาจมีทุกสิ่ง แต่ถ้าใจไม่รู้จักพอ เขาก็ยังรู้สึกขาด ...
- ชาวนา อาจมีเพียงสิ่งจำเป็นพื้นฐาน แต่ถ้าเขาเห็นคุณค่าของสิ่งเล็กๆ ในชีวิต เขาก็อาจสุขได้อย่างเต็มเปี่ยม
ส่วนความสุข คือ สิ่งที่เราเลือกใส่ลงไปเอง .....
ดังนั้น ความสุขของคนสองคนนี้ จึง “เท่ากัน” ได้ แม้ชีวิตหรือฐานะ “ไม่เหมือนกัน” เลยแม้แต่น้อย คุณภาพของความสุขที่ได้รับนั้น เป็นอิสระจากมูลค่าทางวัตถุของสิ่งที่ใช้ ไม่ว่าน้ำจะถูกรินจากภาชนะราคาแพงหรือจากธรรมชาติที่หาได้ง่าย รสชาติของน้ำก็ยังคงเหมือนเดิม
Tweet



.jpg)
