ค้นหาบทความ 🙄



12/13/68

Otoshi - โอโตชิ ทำความเข้าใจ ค่าบริการซ่อนเร้น ในร้านอาหารญี่ปุ่น

โอโตชิ - Otoshi - お通し คือ อาหารจานเล็ก ที่เสิร์ฟใน ร้านอิซากายะ ( Izakaya – ร้านเหล้าสไตล์ญี่ปุ่น) แบบไม่ต้องสั่ง แต่ไม่ใช่ของฟรี บทความนี้อธิบายความหมาย ประวัติ และเหตุผลที่ร้านญี่ปุ่นคิดค่าโอโตชิ พร้อมคำแนะนำก่อนเข้าร้าน



โอโตชิ - Otoshi - お通し คือ อาหารจานเล็ก ที่เสิร์ฟใน ร้านอิซากายะ


      เมื่อก้าวเข้าสู่ร้าน  อิซากายะ (Izakaya) ในญี่ปุ่น ประสบการณ์ที่น่าประหลาดใจอย่างหนึ่ง สำหรับนักท่องเที่ยว  คือ  การได้รับ "โอโตชิ" (お通し)  เป็นอาหารจานเล็กๆ ที่ถูกเสิร์ฟมาให้คุณทันที โดยที่คุณไม่ได้สั่งมัน...      โดยทั่วไป คุณอาจจะคิดว่า อาหารจานนี้  คงเป็นของว่าง ต้อนรับ ...  แต่เบื้องหลังของจานเล็กๆ ที่ชื่อ โอโตชิ นี้ คือ หนึ่งในธรรมเนียมการบริการที่เก่าแก่ และ เป็นที่ถกเถียงกันมากที่สุด ในยุคปัจจุบัน โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวต่างชาติ ...
ในอนาคต คุณอาจจะเป็นหนึ่งในนักท่องเที่ยวที่อาจจะสับสน และไม่เข้าใจกับธรรมเนียมปฎิบัตินี้ ก็ได้

บทความต่อไปนี้   จะพาคุณ ไขความลับของ โอโตชิ ทั้งประวัติความเป็นมา ที่ย้อนไปในยุคหลังสงครามโลก และเหตุผลที่ว่า  ทำไมอาหารจานแรกที่คุณไม่ได้สั่ง (แต่คุณต้องจ่ายเงิน) จึงเป็นกุญแจสำคัญในการเปิดประสบการณ์การกินดื่มแบบญี่ปุ่นแท้ ๆ อยากเข้าใจวัฒนธรรมญี่ปุ่นอย่างลึกซึ้ง

คำว่า “otoshi” มีรากศัพท์เกี่ยวกับ การผ่าน/ส่งต่อ
คำว่า お通し/突き出し (otoshi/tsukidashi) หมายถึงการ “ผลักออก/ผ่านไป” ซึ่งอาจสื่อถึงการเสิร์ฟอาหารจานเล็ก อย่างรวดเร็วให้ลูกค้าในช่วงรออาหาร หลังจากที่นั่งและสั่งเครื่องดื่มแล้ว

โอโตชิ คืออะไร กันแน่ ... ?

“โอโตชิ” (お通しหรือ Otoshi ) คือ อาหารเรียกน้ำย่อยจานเล็กๆ หรือ ค่าธรรมเนียมการนั่ง ที่พบได้ทั่วไปในร้านอาหารญี่ปุ่นบางประเภท โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ร้านอิซากายะ ( Izakaya – ร้านเหล้าสไตล์ญี่ปุ่น)

✨ ที่มีลักษณะสำคัญ ดังนี้  
  • มาโดยไม่ได้สั่ง   = คุณไม่สามารถเลือกได้ว่าจะรับหรือไม่รับ และไม่จำเป็นต้องสั่ง
  • อาหารแตกต่างกันไป = ร้านแต่ละร้านจะเสิร์ฟโอโตชิ ที่แตกต่างกันไป ตามฤดูกาลหรือตามสไตล์ของเชฟ มักจะเป็นเมนูง่ายๆ ที่ไม่ต้องใช้เวลาปรุงนาน 
  • มีค่าใช้จ่าย = นี่คือจุดที่สำคัญที่สุด! โอโตชิ ไม่ฟรี นะครับ .... แต่จะถูกคิดเงินรวมอยู่ในบิลในฐานะค่าบริการ หรือค่าเปิดโต๊ะ (Table Charge) ซึ่งราคาจะอยู่ที่ประมาณ 300 ถึง 1,000 เยนต่อคน ขึ้นอยู่กับระดับของร้าน

ธรรมเนียมปฎิบัตินี้ เกิดเมื่อไหร่ ?  
ต้นกำเนิดของ โอโตชิ คือ ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 

   โอโตชิ  เริ่มเป็นที่แพร่หลาย อย่างชัดเจนในช่วง หลังสงครามโลกครั้งที่สอง  ในยุคที่ประเทศญี่ปุ่นกำลังฟื้นฟู และร้านอิซากายะ เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์หลักๆ ดังนี้

  • การบริหารจัดการเวลา   ในสมัยก่อน ห้องครัวของอิซากายะ อาจไม่ได้รวดเร็วเท่าปัจจุบัน ลูกค้าที่สั่งเครื่องดื่ม มักจะต้องรอค่อนข้างนาน กว่าจะได้อาหารจานแรก โอโตชิ  จึงทำหน้าที่เป็น "ตัวพักรอ" (Waiting dish) เพื่อไม่ให้ลูกค้ารู้สึกหงุดหงิด จากการรอนาน และสามารถจิบเครื่องดื่มพร้อมทานอะไรเล็กๆ น้อยๆ ได้ทันที 

  • ระบบการตรวจสอบ  ...    ด้วย คำว่าお通し (โอโตชิ)  นั้นมาจากคำกริยา 通す(โทะสุ) ที่แปลว่า "ผ่าน" หรือ "เสิร์ฟ"   ในสมัยก่อน พนักงานจะใช้ โอโตชิ เป็นสัญญาณให้ห้องครัวรู้ว่า "คำสั่งซื้อของลูกค้ารายนี้ ได้ผ่านไปยังครัวแล้ว และกำลังถูกจัดเตรียม"  

....  เมื่อเวลาผ่านไป   ธรรมเนียมนี้ ได้พัฒนามาเป็น ระบบที่ร้านอาหาร ใช้ในการเรียกเก็บ ค่าบริการ สำหรับการใช้สถานที่, การบริการ, และการจัดเตรียมอุปกรณ์ (เช่น ตะเกียบ ผ้าเช็ดมือ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากลูกค้า ที่อาจจะมานั่งดื่มเพียงเล็กน้อย “แต่ใช้เวลานาน”  ทำให้โอโตชิ กลายเป็น ค่าธรรมเนียมบังคับ (Mandatory Cover Charge) ที่ถูกอำพรางในรูปของอาหาร นั่นเองครับ

ℹ️  ญี่ปุ่นไม่มีธรรมเนียมการให้ทิป (Tipping) ดังนั้นโอโตชิ จึงเป็นวิธีที่ร้าน โดยเฉพาะอิซากายะขนาดเล็ก ใช้ในการรับประกันรายได้ขั้นต่ำต่อลูกค้า และเป็นค่าตอบแทนสำหรับค่าใช้จ่ายในการบริการและการใช้พื้นที่ของร้าน

 
 ทำไม โอโตชิ จึงมีความจำเป็นกับร้าน อิซากายะ  โดยเฉพาะ ???

📉 ผลกระทบของการ "นั่งนาน" ต่อร้านอิซากายะ ที่มีขนาดเล็ก

    ร้านอิซากายะแบบดั้งเดิม หลายแห่งในญี่ปุ่น โดยเฉพาะในตรอกเล็กๆ หรือย่านธุรกิจ มักเป็นร้านที่มีขนาดกะทัดรัด มีที่นั่งจำกัด ( อาจมีเพียง 10-20 ที่นั่ง หรือบางร้าน มีเฉพาะเคาน์เตอร์บาร์ เท่านั้น )

ดังนั้น การบริหารจัดการโต๊ะ ให้เกิดความคุ้มค่าที่สุด  จึงเป็นหัวใจสำคัญ ต่อรายได้ของร้าน 

ยกตัวอย่างนะครับ  

1. การสูญเสียโอกาสในการขาย (Loss of Revenue Opportunity)

     ลองนึกภาพ ถึงร้านอิซากายะ  ที่มีเพียง 5 โต๊ะ และแต่ละโต๊ะ ทำรายได้เฉลี่ย 5,000 เยนต่อชั่วโมง หากร้านเปิด 5 ชั่วโมงในตอนเย็น ร้านควรจะทำรายได้รวม 25,000 เยนต่อชั่วโมง ( 5 โต๊ะ x 5,000 เยน)
  • ·ผลกระทบของการนั่งนาน : ลูกค้ากลุ่มหนึ่งมาถึง สั่งเบียร์คนละแก้ว (500 เยน x 2 คน), และ นั่งคุยกันนาน 3 ชั่วโมง โดยไม่สั่งอาหารเพิ่ม...
  • รายได้ รวมจากกลุ่มนี้ คือ 1,000 เยน  
  • รายได้ต่อชั่วโมงจากกลุ่มนี้ 1,000 เยน หาร ด้วย 3 ชั่วโมง จะ = 333 เยน/ชั่วโมง
  🟰  ความเสียหายต่อร้าน ในช่วงเวลา 3 ชั่วโมงนั้น ร้านสูญเสียโอกาส ในการทำรายได้จากลูกค้ากลุ่มอื่นที่พร้อมจะมาสั่งอาหารเต็มรูปแบบ ซึ่งควรจะทำรายได้ถึง 15,000 เยน ( 3 ชั่วโมง X 5,000 เยน) แต่กลับทำได้เพียง 1,000 เยน เท่านั้น ....


 🛡️ โอโตชิ คือ มาตรการป้องกันความเสี่ยง และอุดช่องโหว่ของปัญหานี้  

      โอโตชิ ทำหน้าที่เป็น "ค่าธรรมเนียมขั้นต่ำ" เพื่อให้ร้านมั่นใจว่า จะได้รับรายได้ที่สมเหตุสมผลต่อการใช้พื้นที่ และเวลาของลูกค้า ถึงแม้ลูกค้าจะนั่งนาน หรือไม่สั่งอาหารจำนวนมากก็ตาม ...

ตัวอย่างการคำนวณโอโตชิ  : หากร้านกำหนดโอโตชิไว้ที่  1,000 เยนต่อคน
  • ลูกค้ากลุ่มเดิม (2 คน) ที่สั่งเบียร์อย่างเดียวและนั่งนาน 3 ชั่วโมง จะต้องจ่าย: (เบียร์ 1,000 เยน) + (โอโตชิ 1,000 เยน) = 2,000 เยน
  • ายได้ต่อชั่วโมงเพิ่มขึ้นเป็น :  2,000 เยน หาร 3 ชั่วโมง = 666 เยน/ชั่วโมง
  🟰   แม้จะยังน้อยกว่าศักยภาพสูงสุด แต่ โอโตชิ ก็ช่วย ชดเชยต้นทุนคงที่ (เช่น ค่าเช่า, ค่าน้ำ, ค่าไฟ, ค่าพนักงาน) ได้อย่างน้อยก็บางส่วน และเป็นการสะท้อนมูลค่าของการใช้พื้นที่ได้อย่างยุติธรรมมากขึ้น

     ดังนั้น "โอโตชิ" จึงเป็นกลไกทางธุรกิจที่ชาญฉลาดในการ รักษาสมดุลของรายได้ และความสามารถในการทำกำไร สำหรับร้านอาหารขนาดเล็กในสภาพแวดล้อมที่มีการแข่งขันสูงในญี่ปุ่น

     สุดท้ายแล้ว โอโตชิไม่ใช่แค่จานว่างที่ “ต้องจ่าย”  แต่คือสัญลักษณ์ของการต้อนรับแบบญี่ปุ่น เป็นพิธีกรรมที่เริ่มต้นตั้งแต่ลูกค้าก้าวสู่ร้าน และเป็นส่วนหนึ่งของความละเอียดอ่อนทางวัฒนธรรมที่ยากจะมองข้ามในประสบการณ์อิซากายะ 

     บางร้านในย่านท่องเที่ยว อาจติดป้ายภาษาอังกฤษเพื่ออธิบาย แต่สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว โอโตชิคือสิ่งที่ “อยู่คู่โต๊ะ” มาตลอด จนไม่ต้องตั้งคำถามอะไรเลย

🍽️  ตัวอย่างของเมนู  โอโตชิ ที่พบได้บ่อย   

    โอโตชิมักจะเป็นอาหารที่ต้องใช้ทักษะในการปรุง แต่ก็ไม่หรูหราจนเกินไป  เพื่อให้ต้นทุนไม่สูงนัก แต่สะท้อนความเป็นร้านได้ดี   
  • ถั่วแระ   เป็นตัวอย่างที่คลาสสิกที่สุด เสิร์ฟแบบอุ่น หรือแช่เย็น เค็มกำลังดี ทานง่าย เหมาะมากหากดื่มกับเบียร์

  • ผักดอง  เป็นผักตามฤดูกาล ที่นำมาดอง เป็นเครื่องเคียงเบาๆ และสดชื่น

  • สลัดขนาดเล็ก  เช่น สลัดมันฝรั่ง (Potato Salad) หรือสลัด ที่ทำจากผักตามฤดูกาล อาหารทะเลปรุงรสเช่น ปลาหมึกหรือหอย ที่นำมาต้มหรือปรุงรสด้วยซอสหวานเค็ม (ส่วนใหญ่มักจะเป็นส่วนเล็ก ๆ)  

  • เต้าหู้เย็น  เต้าหู้ที่เสิร์ฟพร้อมซอสถั่วเหลือง ขิง และต้นหอมซอย  




💡  เคล็ดลับสำหรับนักท่องเที่ยว

สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือนญี่ปุ่น และกังวลเรื่องโอโตชิ มีข้อควรจำง่ายๆ มาฝากกัน คือ

  • ทำใจยอมรับ : หากคุณเลือกนั่งในร้านอิซากายะ หรือบาร์แบบดั้งเดิม ให้ถือว่า โอโตชิคือส่วนหนึ่งของประสบการณ์และค่าบริการ 

  • สอบถามล่วงหน้า (ถ้าจำเป็น) : หากคุณไปร้านที่ดูมีความเป็นสากลมากขึ้น หรือคุณไม่ต้องการอาหารเรียกน้ำย่อยจริงๆ คุณสามารถลองถามพนักงานด้วยประโยคว่า : "โอโตชิ วะ อิริมาเซ็น" お通しはいりません แปลว่า "ฉันไม่ต้องการโอโตชิ" หรือ "ไม่รับโอโตชิ"
⚠️  ข้อควรระวัง : ร้านดั้งเดิมหลายร้าน ถือเป็นธรรมเนียมที่ ไม่สามารถปฏิเสธได้ หากคุณปฏิเสธ พนักงานอาจจะสับสน หรืออาจจะยังคงเรียกเก็บค่าธรรมเนียมในบิลอยู่ดี

บางร้านในย่านท่องเที่ยว อาจติดป้ายภาษาอังกฤษเพื่ออธิบาย แต่สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว โอโตชิคือสิ่งที่ “อยู่คู่โต๊ะ” มาตลอด จนไม่ต้องตั้งคำถามอะไรเลย

โอโตชิ  เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของวัฒนธรรมการกินดื่มในญี่ปุ่น ที่แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจในการบริการ และเป็นกุศโลบายด้านธุรกิจที่น่าทึ่ง  


สรุปให้ชัดๆ กันอีกครั้ง 

 🫰  โอโตชิ  ไม่ใช่ของฟรี ...  หลายคนเข้าใจว่าเป็นของว่างระหว่างรออาหาร แต่ความจริงคือ ค่าที่นั่ง หรือ Service Charge เวอร์ชันญี่ปุ่น 
และเพราะญี่ปุ่นไม่มีธรรมเนียม “ทิป” โอโตชิ จึงกลายเป็นกลไกรายได้ขั้นต่ำสำหรับร้านอิซากายะจำนวนมาก

🙂‍↔️ ปฏิเสธได้ไหม ? ...  โดยทั่วไป แทบจะไม่ได้ ถ้าไม่ต้องการจริงๆ ต้องแจ้งตั้งแต่ยังไม่ถูกเสิร์ฟ หากคุณไม่โอเค ลุกไปร้านอื่น คือทางออกที่ดีที่สุด ....

 🉐  ราคา สำหรับ โอโตชิ คือเท่าไหร่กันนะ ?   ส่วนใหญ่ 300–1000 เยนต่อคน (แล้วแต่ร้าน) และันจะถูกรวมไว้ในบิลตอนจบ เป็นค่าใช้จ่ายเล็กๆ แต่มาพร้อมบทบาทใหญ่ในวัฒนธรรมการกินดื่มแบบญี่ปุ่น


  • ข้อควรรู้ เพิ่มเติม  
โอโตชิ = ธรรมเนียมของร้าน “อิซากายะ” โดยเฉพาะ  ร้านประเภทที่พบโอโตชิมากที่สุด คือ
  • ร้านอิซากายะแบบดั้งเดิม
  • ร้านเฉพาะทาง
  • ร้านที่ลูกค้านั่งยาวเป็นชั่วโมง
  • ร้านที่ต้องการเก็บ ค่าที่นั่ง เพื่อบริหารพื้นที่
ร้านที่พบโอโตชิน้อยกว่า/ไม่มี คือ
  • เชนใหญ่อย่าง Torikizoku
  • ร้านยืนดื่ม (tachinomi)

แหล่งข้อมูลที่มา (References)
  • Nippon.com Editorial Team. (2020). Understanding the Izakaya: Otōshi and Other Rules of the Japanese Pub.
  • The Japan Times. (2018). The meaning behind 'otoshi,' a Japanese dining custom.
  • All About Japan. (N.D.). The Hidden Costs of Izakaya: Understanding the Otoshi.
  • Japan Guide. (N.D.). Izakaya Dining Etiquette.
  • Facebook page : ญี่ปุ่นประมาณนี้










Admin Bee

สนับสนุน Misc.Today

นี่คือ ลิ้งค์พันธมิตร หรือที่เรียกว่า affiliate link ซึ่งหมายความว่า... หากคุณคลิ๊กลิ้งค์นี้ และซื้อผลิตภัณฑ์ อะไรก็ได้ ฉันจะได้ค่าคอมมิชชั่นเล็กน้อย สิ่งนี้จะช่วยสนับสนุนเว็บไซด์ และช่วยให้กำลังใจเราต่อไป


  ชาหมักคอมบูชะ Scoby doit  


 






 

คุณอาจสนใจ

5 บทความ ยอดนิยม ในรอบ 30 วัน

🟡 โพสต์แนะนำ

ภาวะ กตัญญูเฉียบพลัน คืออะไร ?

     ภาวะกตัญญูเฉียบพลัน เป็นคำที่ บุคลากรทางการแพทย์  ใช้เรียกอย่างไม่เป็นทางการ เพื่ออธิบายถึงพฤติกรรมของญาติบางกลุ่ม ที่มักเกิดขึ้นในช่วง...

Popular Posts

 

จุลินทรีย์โปรไบโอติก: คอมบูชะเต็มไปด้วยเพื่อนซี้ดีๆ

 

ผู้สนับสนุน



ป้ายกำกับ / Tag labels

2475 (1) กฎหมาย (7) กฐิน (2) กบฎ (2) กรรม (6) กระเป๋า (3) กรุงเทพฯ (21) กรุงศรีอยุธยา (12) กล้องถ่ายภาพ (7) กลอน (4) กลาโหม (9) กัมพูชา (7) การเกษตร (7) การขาย (3) การเงิน (1) การจัดเก็บ (4) การปกครอง (9) การแพทย์ (10) การเมือง (77) การลงทุน (1) การศึกษา (161) กิจกรรมกลางแจ้ง (2) กีฬา (4) กู้ภัย (1) เกษตร (3) เกี่ยวกับสัตว์ (16) ไกลกังวล (1) ขงจื้อ (1) ขนม (2) ขอมไม่ใช่เขมร (15) ขายชาติ (2) ขายบริการ (2) ข้าว (3) ข่าวสาร (28) ขิง (2) เขมร (28) เขื่อน (1) โขน (2) คณะราษฎร (12) คติธรรม (3) คนเล่านิทาน (16) ครอบครัว (11) ครัว (1) ครู (6) ความเฉลียวฉลาด (14) ความเชื่อ (21) ความปลอดภัย (2) ความรู้ (218) ความสุข (1) คอมบูชะ (1) คอมมิวนิสต์ (34) ค่ายอพยพ (1) คำภีร์ (2) คำสอน (14) เครื่องดื่ม (3) เครื่องบิน (8) เครื่องหมาย (1) เงินตรา (4) จอมพล ป. พิบูล (1) จอมพล ป. พิบูลสงคราม (13) จักรวาล (1) จีน (57) ชา (2) ช้าง (1) ชายแดนใต้ (5) ชายแดนไทย-เขมร (13) ซุปเปอร์มาร์เก็ต (1) โซเชียลมีเดีย (1) ญี่ปุ่น (21) ดนตรีไทย (1) ดอกไม้ (1) เด็ก (5) เดนมาร์ก (1) ต้นไม้ (4) ตลาดนัด (1) ตลาดหุ้น (1) ตำนานเทพ (2) ตำรวจ (2) เตา (1) เตือนภัย (23) แต่งงาน (1) ไต้หวัน (1) ทรัพยากร (2) ทวิตเตอร์ (1) ทหาร (11) ทองคำ (1) ท่องเที่ยว (32) ทะเล (3) ทักษิณ (2) ทัศนะ (79) ทำบุญ (5) ทำอาหาร (5) เทคโนโลยี (15) โทรศัพท์มือถือ (4) ธนบัตร (1) ธนาคาร (5) ธรณี (1) ธรรมชาติ (14) ธรรมในคำกลอน (1) ธรรมะ (8) ธรรมาธิปไตย (2) ธุรกิจ (12) นมวัว (1) นราธิวาส (3) นวดไทย (1) นักการเมือง (3) นักบิน (1) นักปรัชญา (2) นักเรียน (5) นางใน (1) นาซี (1) นายกรัฐมนตรี (5) น้ำมัน (1) น้ำส้มสายชูหมัก (2) นิทานพื้นบ้าน (1) นิยาย (3) นิวเคลียร์ (1) เนปาล (2) แนะนำสินค้า (48) โนเบล (1) โนรา (1) ในหลวง ร.10 (2) ในหลวงรัชกาลที่ 9 (16) บริการ (5) บริหาร (5) บ่อน (1) บัตรเครดิต (2) บัตรประชาชน (1) บาลีวันละคำ (6) บุคคล (44) บุญ (3) บุหรี่ (1) เบตง (1) แบรนด์ไทย (5) โบราณวัตถุ (13) โบราณสถาน (7) โบสถ์ (2) ประชาธิปไตย (67) ประท้วง (8) ประเทศเกาหลีใต้ (1) ประเทศไทย (208) ประธานาธิบดี (3) ประวัติศาสตร์ (157) ปรัชญาชีวิต (28) ปรีดี (2) ปลูกต้นไม้ (3) ปัญหาบ้านเมือง (1) ป่าไม้ (1) ปูติน (1) ผลไม้ (2) ผลิต (3) ผัก (2) ผิวสี (1) เผด็จการ (1) แผ่นดินไหว (3) แผนที่ (1) ฝรั่งเศส (6) พม่า (6) พยาบาล (3) พระเจ้าตากสินมหาราช (2) พระนเรศ (1) พระพุฒาจารย์ (1) พระพุทธเจ้า (2) พระราชกรณียกิจ (4) พระสงฆ์ (17) พราหมณ์ (1) พิธีกรรม (2) พิบูลสวัสดี (1) พิพิธภัณฑ์ (10) พุทธทาส (1) พุทธศาสนา (19) เพชรบุรี (3) เพลง (9) เพลงผ้า ปรพากย์ (1) เพลิงไหม้ (1) แพทย์ (7) ฟาโรห์ (1) ฟุตบอล (1) ไฟ (4) ไฟฉาย (1) ไฟฟ้า (1) ภัยพิบัติ (4) ภาคใต้ (6) ภาคอีสาน (1) ภาษา (15) ภาษิต (1) ภูเขาไฟ (1) ภูมิปัญญา (20) ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ (1) มวยไทย (5) มหาสมุทร (1) ม็อบ (1) มาเลเซีย (1) มุมไบ (2) มุสลิม (2) แม่ (2) แมลง (1) ไม้ไผ่ (1) ยา (1) ยิว (3) ยูเครน (2) ยูนนาน (1) เยาวชน (1) เยาวราช (1) รถเมล์ (4) รองเท้า (2) รอบโลก (5) ระบบนิเวศ (1) ระบบนิเวศน์ (1) ระเบิด (3) รัชกาลที่ ๒ (1) รัชกาลที่ ๔ (4) รัชกาลที่ ๕ (7) รัชกาลที่ ๖ (2) รัชกาลที่7 (9) รัชกาลที่ ๘ (6) รัฐประหาร (9) รัสเซีย (13) ร่างกาย (1) ราชาศัพท์ (1) ร้านอาหาร (1) รามเกียรติ์ (1) รีวิวหนังสือ (2) เรือ (3) เรื่องเก่า (82) เรื่องตลก (1) เรื่องเล่า (33) โรค (6) โรคระบาด (5) โรงงาน (1) โรงพยาบาล (14) โรงเรียน (17) โรฮิงญา (1) ลอนดอน (1) ลอบสังหาร (1) ละคร (1) ลัทธิ (2) ลัทธิมาร์กซ์ (3) ล้านนา (3) ลาว (4) ลิง (1) เลือกตั้ง (9) โลก (12) โลกร้อน (5) โลกออนไลน์ (1) วัฒนธรรม (3) วัด (14) วันแม่ (1) วันสำคัญ (5) วัยชรา (2) วัยรุ่น (1) วิทยาศาสตร์ (11) วิทยุ (2) วิหาร (4) เวียดนาม (4) ไวรัล (1) ศัพท์ (2) ศาสนา (43) ศิริราช (5) ศิลปะ (6) ศิลปาชีพ (1) ศึกละแวก2 (6) เศรษฐกิจ (5) สงขลา (1) สงคราม (66) สถานีรถไฟ (1) สนามบิน (2) สเปน (1) สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร (2) สมัยเมจิ (1) สมุนไพร (1) สยาม (14) สวนสนุก (1) สวิตเซอร์แลนด์ (2) สังคม (52) สังคมออนไลน์ (1) สัตว์ปีก (1) สันติภาพ (1) สายสังคม (3) สำนวน (10) สำนวนจีน (1) สิง (1) สิ่งประดิษฐ์ (14) สื่อ (5) สุขภาพ (27) สุภาพจิต (9) สุภาษิต (1) สุสาน (1) เสรีภาพ (1) ไสยศาสตร์ (1) หนังแท้ (4) หนังสือ (33) หนังสือพิมพ์ (1) หนัง AV (1) หนู (1) ห้องเรียน (4) เหมาเจ๋อตง (2) เหรียญ (1) อเมริกา (44) ออนไลน์ (1) ออสเตรีย (1) อังกฤษ (6) อากาศยาน (2) อาชญกรรม (3) อาชีพ (5) อาวุธ (1) อาหาร (19) อาหารจานโปรด (8) อิตาลี (3) อินเดีย (9) อินฟูลเอนเซอร์ (1) อิสราเอล (4) อิสลาม (1) อียิปต์ (1) อีสาน (1) แอปพลิเคชัน (4) แอพดำ (1) ไอร์แลนด์ (1) ฮ่องกง (1) ฮุนเซน (11) เฮลิคอปเตอร์ (1) ai (1) ChatGPT (1) Chinese idiom (1) cpr (1) deep state (1) democracy (1) Diarymisc (3) facebook (2) Gen Z (1) handmade (1) kombucha (1) leather (1) marxism (1) metaverse (1) nomad (6) Nuclear (1) OPENUP (1) powerbank (1) scam (1) scammer (1) shopee (1) Social media (3) social science (3) social views (125) Sompob Pordi (8) startup (1) tiktok (1) UNESCO (4) vinegar (1) xiaomi (1)


Miscellaneous | Misc.Today 🌱 . ขับเคลื่อนโดย Blogger.

 
miscthailand