คืนหนึ่ง “ผี” ได้ตัดเชือกและปล่อยลาเป็นอิสระ ...
ลาจึงเดินไปทำลายต้นข้าวในที่ดินของชาวนาที่อยู่ติดกัน
ภรรยาของชาวนาจึงยิงลา และฆ่ามันอย่างโกรธแค้น ...
ชายเจ้าของลา รู้สึกเสียใจกับการสูญเสียลา
เขาได้ยิงภรรยาของชาวนาจนเสียชีวิต ...
ด้วยความโกรธที่ภรรยาถูกฆ่าตาย
ชาวนาจึงจับคว้าเอาเคียวขึ้นมา แล้วฆ่าชายเจ้าของลา ...
ภรรยาของชายเจ้าของลา โกรธแค้นมาก ...
เธอและลูกชาย จึงไปจุดไฟเผาบ้านของชาวนา ...
ชาวนามองเห็นบ้านของตน ที่กลายเป็นขี้เถ้า
จึงไปฆ่าภรรยาและลูกๆ ของชายเจ้าของลา ที่มาเผาบ้านของเขา ...
ในที่สุด เมื่อชาวนาตั้งสติได้ จึงรู้สึกเสียใจ
จึงถาม “ผี” ว่า
ชาวนาจึงจับคว้าเอาเคียวขึ้นมา แล้วฆ่าชายเจ้าของลา ...
ภรรยาของชายเจ้าของลา โกรธแค้นมาก ...
เธอและลูกชาย จึงไปจุดไฟเผาบ้านของชาวนา ...
ชาวนามองเห็นบ้านของตน ที่กลายเป็นขี้เถ้า
จึงไปฆ่าภรรยาและลูกๆ ของชายเจ้าของลา ที่มาเผาบ้านของเขา ...
ในที่สุด เมื่อชาวนาตั้งสติได้ จึงรู้สึกเสียใจ
จึงถาม “ผี” ว่า
“ทำไมเจ้าถึงฆ่าพวกเขาทั้งหมด ?”
ผี ได้ตอบกลับไปว่า …
" ... ฉันไม่ได้ฆ่าใคร แม้แต่สักคนเลย ฉันเพียงแค่ปล่อยลาที่ถูกมัด เพียงเท่านั้น... พวกคุณทุกคนต่างหาก ที่ “ปล่อยปีศาจ” ในตัวของพวกคุณ ออกมา ซึ่งมันส่งผลให้ทุกอย่างเลวร้าย เกิดขึ้นต่อๆ กันไป"
[ ... ]
จะว่าไปแล้ว ….
สื่อ สมัยนี้ ก็เปรียบเหมือน "ผี" ตนนั้น ...
มันคลายเชือกเพื่อปล่อยลา เป็นประจำ ทุกวัน ...
และ ผู้คนตอบโต้และโต้เถียงซึ่งกันและกัน ทุกวัน ….
เราทำร้าย ทำลายกัน ทุกวัน... โดยไม่ต้องมีความคิดไตร่ตรอง ...
และ ในท้ายที่สุด … สื่อ ก็หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ และ ลอยตัว กันทั้งหมด ...
นี่คือ ลิ้งค์พันธมิตร หรือที่เรียกว่า affiliate link ซึ่งหมายความว่า... หากคุณคลิ๊กลิ้งค์นี้ และซื้อผลิตภัณฑ์ อะไรก็ได้ ฉันจะได้ค่าคอมมิชชั่นเล็กน้อย สิ่งนี้จะช่วยสนับสนุนเว็บไซด์ และช่วยให้กำลังใจเราต่อไป
.jpg)
