ทำไมคนเราเกิดมาแล้วจึงไม่เหมือนกัน ? บางคนอายุยืน บางคนอายุสั้น บางคนมีอำนาจวาสนา บางคนอาภัพ บางคนมีโรคมาก บางคนมีโรคน้อย ที่เป็นเช่นนี้เพราะอะไร ?
หนังสือเรื่อง : กว่าจะเกิดเป็นคน
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า
“กิจโฉ มะนุสสะปะฏิลาโภ”
การเกิดเป็นมนุษย์สุดแสนยาก
พระพุทธพจน์บทนี้แสดงให้เห็นว่า เรื่องของชีวิตนั้น เป็นเรื่องสำคัญ และเป็นเรื่องที่น่าศึกษาค้นคว้า เพราะถ้ามวลมนุษย์ยังไม่เข้าใจสารัตถะที่แท้จริงของความเป็นมนุษย์แล้ว การดำเนินชีวิตอาจเป็นไปในลักษณะที่...เลื่อนลอย ไร้ค่า ไร้ความหมาย ไร้ประโยชน์ ขาดการเคารพสิทธิของผู้อื่น อาจถึงขั้นเบียดเบียนทำร้ายร่างกายผู้อื่นให้ได้รับความเดือดร้อน
การเบียดเบียนเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงเพราะคิดว่าคงไม่เป็นไรย่อมนำมาซึ่งปัญหาให้แก่สังคมและตนเองในที่สุด ... ตรงกันข้าม หากมนุษย์เข้าใจในความเป็นมนุษย์ เข้าใจถึงแก่นแท้และความยากลำบากของการที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว การดำเนินชีวิตก็จะเป็นไปในลักษณะที่ดี การที่จะไม่ทำให้ตัวเองได้รับความเดือดร้อน หรือเบียดเบียนผู้อื่นให้ได้รับความเดือนร้อนก็จะไม่เกิดขึ้น อันจะเป็นเบื้องต้นในการนำไปสู่การอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุขอย่างยั่งยืนตลอดไป
พระองค์ทรงเทศนาพรรณนาถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์ว่า...
การจะได้อัตภาพของมนุษย์มานี้ ลำบากสุดที่จะคณนาได้ พระองค์ตรัสจำแนกแสดงมวลสัตว์โลก ไว้ว่า :
" เมื่อยังไม่สิ้นกิเลสก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกไม่รู้จบสิ้น ทั้งที่ไปเกิดในภพภูมิที่ดีก็มี ไปเกิดในภพภูมิที่ไม่ดีก็มาก ตามกฎแห่งกรรมที่ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ ถ้ายังไม่หมดกิเลส แต่ถ้าจิตได้รับการฝึกหัดขัดเกลามาดีก็ย่อมไปเกิดในภพภูมิที่ประณีตมีความสุข"
ถ้าจิตไม่ได้รับการฝึกหัดขัดเกลา ก็ย่อมไปเกิดในภพภูมิที่ต่ำทรามลงมา ได้รับทุกขเวทนาเดือดร้อนในภพภูมินั้น
การจะเกิดเป็นมนุษย์ได้นั้นต้องมี “กุศลผลบุญ” ที่ได้สั่งสมไว้พอสมควร ทั้งการได้อัตภาพเป็นมนุษย์นี้ ก็เป็นอัตภาพที่สามารถบำเพ็ญเพียร บำเพ็ญบุญกุศลได้มากกว่าการเกิดในอัตภาพอื่นในภพภูมิอื่น
สุภมาณพโตเทยยบุตร ทูลถามพระพุทธเจ้าในจูฬกัมมวิภังคสูตรว่า :
" อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้สัตว์ที่เกิดเป็นมนุษย์ปรากฏเป็นคนเลวและคนดี คือ มนุษย์ทั้งหลายย่อมปรากฏว่ามีอายุสั้น มีอายุยืน มีโรคมาก มีโรคน้อย มีผิวพรรณทราม มีผิวพรรณดี มีอำนาจน้อย มีอำนาจมาก มีโภคะน้อย มีโภคะมาก เกิดในตระกูลต่ำ เกิดในตระกูลสูง มีปัญญาน้อย มีปัญญามาก เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้มนุษย์ทั้งหลาย ที่เกิดเป็นมนุษย์ปรากฏเป็นคนเลวและคนดี
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า : มาณพ..
" สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน มีกรรมเป็นทายาท มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลายให้เลวและดีต่างกัน
สุภมาณพ จึงทูลว่า : ข้อความที่พระองค์แสดงนั้นย่อนัก ขอให้พระองค์ทรงแสดงโดยพิสดาร เพื่อจะได้เข้าใจโดยแจ่มแจ้ง
พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสว่า :
• บุคคลบางคน มีปกติฆ่าสัตว์ มีใจทารุณโหดร้าย เมื่อสิ้นชีพย่อมตกนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีอายุสั้น • บุคคลบางคน มีปกติเว้นจากการฆ่าสัตว์ มีใจเอ็นดูกรุณาต่อสัตว์ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีอายุยืน
• บุคคลบางคน ชอบเบียดเบียนสัตว์ให้เดือดร้อนลำบาก เมื่อสิ้นชีพย่อมไปนรก เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีโรคมาก
• บุคคลบางคน ไม่ชอบเบียดเบียนสัตว์ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ก็เป็นผู้มีโรคน้อย
• บุคคลบางคน มักโกรธ มากไปด้วยความแค้นใจ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณทราม
• บุคคลบางคน ไม่มักโกรธ ไม่มากไปด้วยความแค้นใจ ไม่ด่าตอบ ไม่โกรธ ไม่พยาบาท มีใจอ่อนโยน ไม่กระด้าง เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีรูปร่างผิวพรรณงาม
• บุคคลบางคน มีใจมักริษยาเขา มีใจคิดประทุษร้ายเขา อยากให้สมบัติของเขาพินาศ เมื่อสิ้นชีพย่อมตกนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีศักดิ์น้อย วาสนาน้อย
• บุคคลบางคน ไม่ริษยาเขาในลาภ สักการะ ความนับถือ ไม่คิดประทุษร้ายเขา ไม่อยากให้สมบัติเขาพินาศ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มีศักดิ์สูง
• บุคคลบางคน ตระหนี่เหนียวแน่น ไม่ให้ทานสงเคราะห์คนที่ควรสงเคราะห์ เมื่อสิ้นชีพย่อมตกนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นผู้ยากจน มีโภคะน้อย มีสมบัติน้อย
• บุคคลบางคน เป็นผู้มีใจเสียสละ ชอบให้ทานสงเคราะห์ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้มั่งคั่งพรั่งพร้อมไปด้วยโภคสมบัติ
• บุคคลบางคน ถือตัวจัด กระด้าง ไม่เคารพผู้ควรเคารพ เมื่อสิ้นชีพย่อมตกนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เกิดในตระกูลต่ำ
• บุคคลบางคน ไม่กระด้าง ไม่ถือตัวจัด เคารพคนที่ควรเคารพ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เกิดในตระกูลสูง
• บุคคลบางคน ไม่ชอบสอบถามความสงสัยของตนกับท่านผู้รู้ ผู้ฉลาด ไม่ไต่ถามอะไรเป็นกุศล อกุศล อะไรควรประพฤติ อะไรไม่ควรประพฤติ อะไรมีโทษ อะไรไม่มีโทษ เมื่อสิ้นชีพย่อมตกนรก เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ก็เป็นผู้โง่เขลา
• บุคคลบางคน มีนิสัยชอบสอบถามท่านผู้รู้ หมั่นเข้าหาท่านผู้รู้ เมื่อสิ้นชีพย่อมไปสวรรค์ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เป็นผู้ฉลาดรอบรู้มีปัญญามาก
(เนื้อหาบางตอนจากหนังสือเรื่อง : กว่าจะเกิดเป็นคน)
(เขียนโดย : พระมหาอุทัย ภูริเมธี ป.ธ.๙)
..........................................................................
คุณสามารถสั่งซื้อทางออนไลน์ได้
คลิ๊กที่นี่ <<
