กฎวิชาอาทมาฏ
มีเรื่องต้องหนี หนีไม่ได้ให้สู้ สู้ได้อย่าให้เจ็บ เจ็บได้อย่าให้ตาย
จากท่ากุม (ท่าตั้งต้น) แตกไปอีก ๓ ท่า : คลุมไตรภพ ตลบสิงขร และย้อนฟองสมุทร
จาก ๓ ท่า แตกท่าลูกไม้ไปได้อีก ๑๒ ท่า และยังสามารถแตกท่าทางไปได้อีกนับไม่ถ้วน ขึ้นอยู่กับความสามารถ
ปฏิภาณและไหวพริบ ของผู้ใช้ การต่อสู้ที่ต้องใช้ทักษะชั้นสูง ผู้ที่มีความสามารถเป็นที่รู้จัก คือ ขุนรองปลัดชู แห่งแขวงเมืองวิเศษไชยชาญ ที่นำกองรบเพียง ๔๐๐ นาย ต่อสู้กับข้าศึกพม่าราว ๒๐,๐๐๐ นาย จนสิ้นใจในสนามรบ เป็นที่มาของชื่อวัดสี่ร้อย ของ อ.วิเศษชัยชาญ ที่สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงวีรชนผู้กล้า
